گاهی به رسم زندگی از عشق غافل میشوم
گاهی برای یک ســــــلام انگار کاهل میشوم
غافل مشو از یاد من، خورده مگیر بر قلب من
دریـــــا اگر باشی منم صد بار ساحل میشوم
نه دور نه،نزدیک شــــــو،نزدیکتر از من به من
مفعول من باشی دلا با عشق فـاعل میشوم
در سینه ات جایم دهی،از بوسه سیرابم کنی
من ریشه نه،من برگ نه،این بارحاصل میشوم
عاشق ترازیک عشق باش،معشوقه ای بی مثل باش
یک دم فراموشم کنی،یک عمر جاهل میشوم
قلبم اگر سردست تو با عشق گرما بخش باش
با عشق تو جاهل چرا؟دلگرم، عاقل میشوم
تو شمـــــع باش آتش بزن بال من پروانه را
من گرمی قلب تو را معــکوس ناقل میشوم